δίκοχος

-η, -ο

1. αυτός που έχει δύο γωνιώδεις προεξοχές

2. επίσημο καπέλο τών διπλωματών, τρικαντό

3. το ουδ. ως ουσ. το δίκοχο

στρατιωτικό πηλήκιο χωρίς γείσο, με δύο μυτερές άκρες μπρος και πίσω.

[ΕΤΥΜΟΛ. < δι- (< δις) + κόχη*. Το ουδ. δίκοχο με τη σημασία «είδος καπέλου» θεωρείται απόδοση ξεν. όρου (πρβλ. γαλλ. bicorne)].